رابطه ی زمان تزریق دوز کم فنتانیل و مهار پاسخ واکنش قلبی عروقی بدن در زمان لوله گذاری تراشه

چکیده زمینه وهدف: هنگام لوله گذاری داخل تراشه از فنتانیل برای جلوگیری از اختلالات همودینامیک استفاده می شود. از آنجایی که دوزهای بالای فنتانیل دارای عوارض جانبی می باشد، بهتر است از کمترین دوز فنتانیل استفاده شود. از طرفی جهت حصول بیشترین اثر فنتانیل با دوز کم، این دارو باید در زمانی مناسب تجویز گردد. هدف از این مطالعه تعیین رابطه ی بین زمان تجویز دوز کم فنتانیل قبل از لوله گذاری جهت جلوگیری از پاسخ های همودینامیک به لوله گذاری می باشد. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 120 بیمار با وضعیت فیزیکی i یا ii درجه بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا که تحت عمل جراحی با بیهوشی عمومی بودند و بر طبق جدول اعداد تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. گروه های ii،iii،iv وv فنتانیل با دوز 2 میکروگرم در کیلو گرم به ترتیب 1، 3، 5 و10 دقیقه قبل از لوله گذاری دریافت کردند. گروه i هیچ گونه دارویی دریافت نکرد. سپس القای بیهوشی انجام گردید. بیماران از راه دهان لوله گذاری شدند. میزان ضربان قلب، فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط یک دقیقه بعد از لوله گذاری ثبت و میزان اختلاف آن با مقدار پایه سنجیده شد. یافته ها: گروه iii کمترین تغییرات را در ضربان قلب، فشارخون دیاستولیک و فشارخون متوسط نسبت به پایه داشت. فشارخون سیستولیک گروه iv با تفاوت اندک نسبت به گروه iii، کمترین تغییرات را نشان داد. نتیجه گیری: بهترین زمان تجویز فنتانیل با دوز کم جهت جلوگیری از واکنش قلبی عروقی بدن به لوله گذاری، 3 دقیقه قبل از لوله گذاری است.